مقایسه ساختار دستوری کلیله و دمنه با انوار سهیلی

موضوع این رساله مقایسه ساختار دستوری کلیله و دمنه با انوار سهیلی است. که در آن، ساختار دستوری کلیله و دمنه و انوار سهیلی بررسی شده است. اختصاصات دستوری و سبک زبانی کلیله و دمنه از نظر تحقیق و پژوهش درخور توجه است و کتاب انوار سهیلی که تحریر دیگری از این اثر است از ویژگی های دستوری و زبانی مهمی برخوردار است. اهداف و کاربردهای این پایان نامه ترسیم خطوط اصلی دستوری و زبانی این دو اثر و استفاده از آن در تدوین دستور جامع تاریخی زبان فارسی و شناساندن جایگاه زبانی و دستوری انوار سهیلی نسبت به کلیله و دمنه است. برای پرداختن به موضوع مقایسه ساختار دستوری کلیله و دمنه با انوار سهیلی این پایان نامه در پنج فصل مجزا تنظیم شده است. در فصل اول تعریف مقوله های مختلف دستوری از کتابهای شاخص دستور آورده شده بر طبق آن تعاریف به بررسی دستوری کلیله و دمنه پرداخته شده است و ویژگی ها و ساختار دستوری، جملات، افعال، اسماء، قیود و سایر مقوله های دستوری مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. در فصل دوم همین موارد را در انوار سهیلی مورد بررسی قرار دادم. در فصل سوم به بررسی مقایسه ای بین این دو اثر پرداخته شده است و نکات تشابه و تفاوت هر دو اثر استخراج شده اند . در فصل چهارم به جایگاه دستوری این دو اثر با توجه به نظریه های دستوری جدید پرداخته شده. در فصل پنجم نیز به تجزیه و تحلیل نمودارها پرداختم و نمونه های آماری که انتخاب شده و به شکل های علمی قابل تسری به کل این دو اثر است، با روش تحلیلی و نگرشی و گرامری که مبنای آن نظریات دستوری است یافته ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و وجود تشابه و تفاوت بین این دو اثر استخراج و مورد تحلیل قرار گفت و این نتایج علمی و ملموس به دست آمد. در هر دو اثر، جملات مرکب بیشترین کاربرد را دارند، بیشترین فراوانی ساخت فعل، در هر دو اثر به ترتیب افعال ساده، مرکب و پیشوندی هستند. افعال مرکب در هر دو اثر بیشتر با همکرد «کرد» و گردید» به کار رفته اند. بیشتر اسمها ساده هستند. جمع های مکسر بسامد بالایی دارند. ضمیر شخصی «او و من» بیشترین تعداد را دارد. ضمایر پیوسته در کلیله و دمنه بسیار کمتر از انوار سهیلی به کار گرفته شده اند. در کلیله و دمنه صفات ساده بیشتر به کار رفته اند و بعد از آن صفات مشتق قرار دارد اما در انوار سهیلی بعد از صفات ساده، صفات مرکب بیشترین فراوانی را دارد. حروف نیز در هر دو اثر معانی و کاربردهای مختلفی دارند و حروف ربط «و» و «که» بیشترین استعمال را دارد.